Tek Kalpte Yasayan Iki Kisi

Tek Kalpte Yasayan Iki Kisi

Genc kiz yine acilar icinde odasinda yatiyordu. Henuz hayatinin baharinda olumle yuz yuzeydi. Babasi onu kurtarmak icin gazetelere ilan vermis, para teklif etmisti. Ama onun kalbinin teklemesi degil, kalbinin icindeki sizi ilgilendiriyordu. Sevdigi aklina geldi bir damla yas daha dokuldu gozlerinden. Ayrildiklarindan beri tam bes cile dolu yil gecmisti. Aslinda sevgilerinin arasina o kahrolasi para girmisti. Hatirliyorduda sevdigi ona birkeresinde:
- Ben zengin degilim belki ama seni seven bir kalbim var. Sana sadece onu verebilirim, demisti.

Zaten sevgiye muhtac birisi baska ne isteyebilirdiki. Kendisini sevmesi yeterdi.O en cok Saclarinin dokulmesine uzuluyordu. Cunku sevdigi opmus koklamisti saclarini. Her dokulen sac yuregine bir hancer olup saplaniyordu. Simdi tek istegi sevdiginin son anlarinda yaninda olmasiydi. Ne olurdu onu birkez daha gorebilse, onu birkez daha koklayabilse.Bu dusunceler arasinda uykuya daldi.

Babasi heyecanli bir sekilde kizinin odasina girdi. � Mujde kizim,kalp bulundu � dediginde kizinin bir peri guzellliginde, sevdiginin ozleminden islanmis yuzune bakti ve cikti odadan...

Genc kiz, bir hafta sonra kendine geldiginde sanki baska bir dunyadaydi. Icinde acaip bir his vardi. Sanki bu dunya ona cok farkli gelmisti. Aklina yine sevdigi geldi. Kalbi eskisinden daha hizli atmaya basladi. Kalbi degismisti ama sevdigini eskisinden daha cok sever olmustu.

Bir gece ansizin uyandi uykusundan kalbi cok hizli atiyordu. Bu durum surekli boyle devam etti.Doktora gitti, durumunu anlatti. doktor:
- Bir aya kalmaz gecer, demisti.
Ama aradan aylar gecmesine ragmen durum ayniydi.

Birgun bahceye cikti Cicekleri seviyordu. Kirmizi gullerin yanina gitti. Kalbi hizli hizli atmaya basladi. En cok kirmizi gulleri severdi. Cunku sevdigi ona benzedigini soylerdi hep. Birden kapi caldi. Kapiyi acti kimse yoktu. Yere bakti bir mektup vardi ve onaydi. Mektubu acti ve kalbi hizli hizli atmaya basladi. Bu onun kokusuydu. Koltuguna zarzor oturabildi. Zarfin icinden mektubu titreyen ellerle cikardi ve okumaya basladi :
� Sevdigim, bugun sevdamizin altinci yili. Seni hep sevdim. Seninle ayrilmak zorunda kaldigimizdan beri, bir kalbe iki sevginin sigmayacagini bildigimden ne birini sevdim ne de evlendim. Her gunum cile ve azapla gecti. Hergun sana siirler yazdim, hergun siirlerimi okudum ve hergun agladim. Tam bes yil boyunca hergun yazdim, okudum, agladim. Birgun onume bir firsat cikti. Bu firsati reddedip kendime daha fazla haksizlik edemezdim. Belki seni unuturum diye senden cok uzaklara gittim. Ama simdi seni daha cok ozluyorum. Her gece yanina geliyorum o masum yuzunu oksuyor yanaklarina opucukler konduruyorum, sen uyaniyorsun benim geldigimi anladigini saniyorum ama sen o tatli uykuna geri donuyorsun. Sevdigim hep ben geldim senin yanina artik sen gel olurmu. Kirmizi gullerimize iyi bak. Ve artik unutma icinde seni senden daha cok seven bir kalbin var artik. Ona iyi bak olurmu. Kirmizi gullere ve kalbimize iyi bak. Seni yanima gelene kadar bekleyecegim sevdigim Hoscakal..