Kacimiz

***Selma, 6 cocuklu bir ailenin dorduncu cocuguydu, bana geldiginde 8
yasindaydi. Selma'nin onu psikolojik olarak susmaya iten, secici konusmazlik
dedigimiz surece getiren olaylar bes yasindayken baslamis. Selma, bes
kardesi, anne ve babasiyla kendi alinde normal bi yasam surerken bir gun
annesi hastalaniyor. O donemlerde bes yaslarinda. Kendisinden buyuk iki
abla, bir agabey ve kendisinden kucuk iki kardes daha var..


Kucuk kardesin yeni dogdugu donemde anne ciddi saglik sorunlariyla
karsilasiyor. Uzun sure tedavi goruyor. Yogun ugrasilara ragmen iyilesmiyor.
Hastane ortamindan evine gidip son gunlerini evinde huzur icinde yasasin
diye doktorlar tarafindan eve gonderiliyor.


Birkac ay evde babaanne , hala ve benzeri yakin akrabalarin yardimiyla
yasatiliyor. Birgun hayata gozlerini kapatiyor. Anneye en fazla ihtiyac
duyulan onemde anne, Selma'nin hayatindan cikip gidiyor.


Aradan 1,5 yil geciyor. Kendi hallerinde bir sekilde yasamaya alisiyorlar.
Buyuk kizlar evde yemek yapip, en kucuk cocuklara annelik yaparken, Selma
babasiyla birlikte dukkanda calisiyor. Dukkanlari evin hemen alt katinda
oldugu icin baba endise duymadan is hayatina devam ediyor. Cocuklarini
kimseye muhtac etmeden yuk etmeden idare ediyor.


Bir gun ablalar ve agabey, kardeslerini alarak yakin akrabalarina
gidiyorlar. Selma babasinin yanindan ayrilmiyor. Cok israr ediyorlar
istemedigi icin gitmiyor. Babasi da gitmemesine ses cikarmiyor. Ogleden
sonra baba kiz dukkani temizlemeye basliyorlar. Selma babasinin istedigi
gibi her yeri bi guzel temizleyip supuruyor. Daha sonra radyoyu aciyor.
Muzik dinlemeye basliyor. Ancak disardan gelen sesler nedeniyle muzigi
duyamadigi icin, sesini iyice aciyor. Babasi da basinin agridigini
soyleyerek muzigin sesini kismasini istiyor. Selma, babasinin soyledigini
duymamis gibi yapiyor. Hani cocuklar siklikla yaparlar ya.. Bir sure sonra
babasi, basinin cok agridigini soyluyor. Yuzu asiliyor. Selma, gidip gelip
babayi kontrol ediyor bas agrisi gecti mi diye. Babasi bas agrisina
dayanamayarak eve ilac almaya cikiyor. Sicaktan bunaldigini, kendini kotu
hissettigini soyluyor. Dukkana dikkat etmesini hemen bi agri kesici alip
gelecegini de ekliyor. Eve cikiyor. Aradan epey zaman gecmesine ragmen baba
yok. Bekliyor baba yok. Merak edip yukariya babasina bakmaya cikiyor. Eve
giriyor. Babasina sesleniyor. Cevap yok. Tam oturma odasina giriyor ki
babasi o anda Selmanin gozleri onunde kalp krizi gecirmeye basliyor. Selma
babasinin cirpinmalarina, yerde yuvarlanmalarina, haliyi tirmalamasina...vs.
sahit oluyor. Babasi son nefesini verip yerde cansiz yatarken , uyandirmaya
calisiyor. Babasi uyanmiyor....Camdan asagi dogru bagirmaya basliyor:
"Imdat.. Babama bisey oldu... Yardim edin!.."kisa sure icinde ev mahalle
halkiyla doluyor...cenaze islemleri bitince 1,5 yil once anneleri olen bu
alti kardesin ne olacagi tartismasi basliyor.. kimi "yanimiza alalim" , kimi
"yuvaya verelim", kimi de "hepsine birden nsil bakacagiz" diyor. En sonunda
akrabalar aralarinda anlasiyorlar."herbirimiz birisini alalim." Boylece
cocuklar yurtlarda perisan olmaz, arada sirada da olsa birbirlerini
gorurler. Diye dusunuyorlar. Selma' yi cok sevdigi halasi aliyor. Iki yildir
Selma yanlarinda ve hic konusmuyor.


Duyduklarim beni cok etkilemisti. Daha once gidilen uzmanlarin isimleri beni
endiselendirmisti. Bir yandan da bir seyler yapabilirim belki diye
dusunmeden edemiyordum. Hikayesinden cok etkilendigim bu kizi merakla
bekliyordum. Halasi olan biteni tek tek anlatti. "Gelinimiz ve agabeyimin
olumunden sonra bende Selmayi aldim, ama onu bir turlu mutlu edemedik. Iki
yildir yuzu hic gulmuyor. Kendiliginden hic bir sey yapmiyor. Sadece
konusmasa neyse ama sanki kurulmus bir robot gibi.ornegin sofraya oturup
yemek yiyecegiz ." Hadi Selma sofraya otur!" diyoruz oturuyor. Hadi Selma
artik kalkabilirsin demeden kalkmiyor. Onceleri aldirmadik. Baktik olmadi
karsimiza aldik uzun uzun konustuk anlattik. Ona evimizin bi kizi oldugunu,
evdeki herkes kadar her seye hakki oldugunu... hicbirisi fayda etmedi.
Zamanla ofkelenip inadini kirmak icin bazi taktikler uygulamaya basladik.
Sofra hazir olunca gel otur demedik, ac kaldigi gunler oldu. Yada artik
kalkabilirsin demedik saatlerce sofrada oturdu. Hadi artik uyu demedik ,
sabaha kadar koltukta oyle oturdu. Vicdanin yoksa soyleme..."


Onunla yaptigim ilk seans dun gibi aklimda. Hal hareketleri dinlemiyormus
gibi ama tum alicilarini bana cevirdigini hissettigim tavirlari.


- Biliyormusun ben seni cok sevdim
- .....
- Vallahi cok ciddiyim, cok sevdim.
- ....
- Ne guzel hic konusmuyorsun, diger cocuklar gibi kafami sisirmiyorsun
Gozlerimin icine bakip gulumsemesini saklamak ister gibi dudaklarini
isirarak basini salladi.
- Biliyormusun bazen cocuklarin hayatlarinda bazi seyler yolunda gitmiyor,
benim isimse bunlari yoluna koymak. Beni dinledigini biliyorum hatta benimle
konustugunu bile hissediyorum. Cocuklar benden yardim isterler, ben de onara
yardim ederim. Bu hep boyle oldu.


- ......
- Ama su an isler degisti. Sana yardim etmeyi ben istiyorum. Eger bana
yardim edersen , izin verirsen seni susturan seyin ne oldugunu bulurum.
Gercekten... inan bana...izin verirmisin?
Basini salladi! Evet basini salladi!
- Elimde bazi resimler var, o resimleri cocuklara gosteriyorum onlarda bana
resimlerle ilgili hikayeler anlatiyorlar. Onlar bana hikaye anlatinca ben de
onlarin mutlu olmasini sagliyorum. Yani butun sir hikayede. ....Biliyorum
sen konusmuyorsun. Ama hikaye anlatmak istersen, konustugunu kimseye
soylemem. Bu ikimizin sirri olur. Anlastik mi?
Bir sure dusundu. Basini saga sola salladi. Evetle hayir arasinda gidip
geliyordu. Birden evet anl***** gelecek sekilde basini salladi.
Karsimdaydi... ben ona resimler gosteriyordum oda bana hikayeler
anlatiyordu. Isimiz bittiginde ona cok tesekur ettim. Anlattiklarini analiz
etmeye bile gerek yoktu. O kadar saf, o kadar temiz, o kadar kendi
hikayesini anlatmisti ki...
Selma'nin bilincalti karmakarisikti. Iste Selma'nin analizden gecmesine bile
gerek birakmayan, halasini dinlerken gozyaslarina bogan, beni analiz
yaparken hickiriklara bogan hikayesi...


" Bir varmis bir yokmus, bir zamanlar bir ulke varmis. Bu ulkede anne
babasiyla yasayan cok mutlu cocuklar varmis. Cocuklar kardes kardes hep
oynarlarmis, anne babalari onlara hic kizmazlarmis. Bir gun bu cocuklarin
annesi hastalanmis. Cocuklar cok uzulmus. Ama kimse cocuklarin uzuldugunu
anlamamis. Anneyi hep hastaneye goturmusler. Ilaclar vermisler.hemde aci aci
ilaclar. Anne, sirf cocuklarini yalniz birakmamak icin icmis butun o aci
ilaclari. Cocuklara hep annelerinin iyilesecegi soylenmis. Bir gun anneyi
eve getirmisler. Cocuklar anne geldi diye cok mutlu olmuslar. Anne hep
yatakta yatmaya baslamis.artik cocuklarina yemekler yapmiyormus. Cocuklar
cok uzulmusler. Annlerinin yaninda oyunlar oynamaya baslamislar. Annalerinin
yaninda niye oynuyorlarmis biliyormusun ? Anneleri eglensin diye. Ama
babaanneleri hep kiziyormus onlara. Gurultu yapip durmayin. Anneniz zaten
sizin yuzunuzden hastalandi diye.cocuklar cok yaramazlik yapti diye anne
hastalanmis meger. Cocuklar da anne iyilessin diye onu eglendirmek
istiyorlarmis ama kimse nlamiyormus.herkes cocuklarini azarlayinca anneleri
de cok uzuluyormus..Birgun anne olmus. Herkes aglamis. Cocuklar annenin
neden oldugunu anlamis.Yaramazlik yaptilar diye. Cocuklar evde babalariyla
yasamaya baslamislar. Bir gun anane gelip yemek yaparken, cocuklar gurultu
yapmislar. Anneanne onlara kizmis"kizim sizin yuzunuzden hasta oldu. Hic
annenizin sozunu dinlemediniz hasta ettiniz kizimi. Sizin yuzunuzden de
oldu. Sozumu dinlemeyip gurultu yapar, cok konusursaniz beni de oldurup
ortada kalacaksiniz. Kim bakacak size?" demis. Bir gun Selma , babasiyla
dukkanda oturuyormus. Ablalari kardesleri amcalarina
gitmisler.selmababasinin yanindan ayrilmak istememis. Hic gurultu
yapmadan hep babasina
yardim ediyormus. Anneleri cocuklar evde yokken hastalanmis ya. Babasi
yalniz kalir hastalanir diye yalniz birakmak istemiyormus. Babalari
cocuklarini hic kizmiyormus zaten. Gurultu yaptiklarinda bile..


Selma dukkanda babasin ayardim etmis, her yeri mis gibi yapmis. Elleri de
acimis biraz. Radyoyu acmis. Babasinin basi agrimis. Kizim kapat sunun
sesini demis. Selma duymus ama duymamazliktan gelmis. En sevdigi muzikler
varmis. Babasi biraz sonra eve gitmis. Ilac alip gelecekmis. Gitmis
gelmemis. Selma'nin hemen aklina anneannesiyle babaannesinin soyledikleri
gelmis. Annesi zaten cocuklarin yaramazligi yuzunden olmustu ya. Selma cok
korkmus eve cikmis. Babasini aramis. Odaya girince bi bakmis, babasi
biseyler yapiyor. Selma cok korkmus. Babasi Selmaya git der gibi isaretler
yapmis. Selma gitmemis. Babasi yerde uyumaya baslayinca uyandirmaya
calismis. Uyandiramayinca aglamaya baslayip komsulari cagirmis. Sonra ev
kalabalik olmus. Selma kimseye soyleyememis ama cok uzulmus.. babasi git
dedigi halde gitmemis. Yine babasinin sozunu dinlememis. Eger gitseydi,
muzigin sesini acip babasinin basini agritmasaydi babasi olmeyecekti.
Selma'nin yuzunden oldu. Sonra akrabalar cocuklari paylasmislar. Selma
ablalarindan ayrilmak istememis. Kucuk kardesini de cok seviyormus. Halasi
yanina gelip "kizim sen artik benim kizimsin bizimle yasayacaksin" demis.
Selma cok mutlu olmus. Oyle mutlu olmus ki, halasini cok seviyormus,
istedigi zaman kardeslerime goturuler diye dusunmus.. Halasinin evine
gidince artik bunlar benim yeni anne babam demis kendi kendine. Ama birden
korkmaya baslamis. "Annemle babami ben oldurdum.Yaramazlik yaptim sozlerini
dinlemedim. Yeni annemi babami cok seviyorum.Ya onlara da bisey olursa ben
ne yaparim.?" Sonra aklina bisey gelmis. Gece yatmadan once yataginin
basucuna oturup dua etmeye baslams. "ALLAHim .. ben cok yaramaz bir kizim.
Annem babam benim yuzumden oldu. Halamlar cok iyi insanlar. Ne olur benim
yuzumden onlari da yanina alma.Eger onlari da alirsan ben kimin yaninda
kalirim? Ne olur ALLAHim bana yardim et. Hic konusmamam icin bana yardim et.
Ne zaman gurultu yapip soz dinlemesem annem babam oluyor. Hep susmam icin
bana yardim et ALLAHim. Ne soylerlerse yapacagim, onlar soylemeden hic bisey
yapmayacagim...ne olur onlari benden alma!.." O gunden sonra Selma hic
konusmamis. Gulmemis. Eger gulersem evde gurultu olur, baslari agriyip
olurler diye korkmus. Hep susmus.. Hikayesi bitince Selma gozlerimin icine
bakti ve ekledi; "Biliyormusun? Hala her gece dua ediyorum. ALLAHim nolur
konusmayayim., konusmamam icin bana yardim et! Diye. Bazen cok mutlu
oluyorum.O zaman cok korkuyorum sevincten ciglik atarim da gurultu olur,
annem olur diye"


O kucuk bedeniyle ne kadar buyuk bir gorev ustlenmisti. Kacimiz en konuskan,
en geveze cagimizda kendimizi susturmayi basarabiliriz ki? Kacimiz bir
dondurma alindiginda bile sevinc cigliklari atabilecekken, bu yogun duyguyu
bastirip susmaya devam edebiliriz ki ? Kacimiz? Bu kadar sevilmek... bu
kadar deger verilmek... ***