Dokunus - Gunde 1 Saat

Hasir meydanindaki insanlar, ebed ulkesine ucmak icin sabirsizlaniyordu. Peygamberler, sehitler ve buyuk veliler icin herhangi bir problem yoktu. Ancak digerleri, “Elli bin sene surer” denilen bu yolu, dunyadaki hayatlarinin karsiligi olan bir vasita ile asmak durumundaydi. Her insan, sevap ve gunahlarini ortaya dokup ince hesaplar yaparken, sermayeleri yetmeyen bazi gencler bir araya geldi ve kendilerine gozculuk eden melege basvurarak:

- “Bizler, dunyada iken meshur bir yarismaya katilmis ve ellerimizi gunler boyu suren bir sabirla luks arabalarin uzerinden cekmeyerek onlari kazanmistik, dedi. Bu gayretimize karsilik o arabalarin verilmesini istiyor ve bu zorlu yolu onlarla asmayi planliyoruz.

Melek, yarismanin detayini ogrendikten sonra:

- “Yanlis seye dokunmussunuz, dedi. Sizin arabaniz, o yolda gitmez.” Gencler, biraz ilerideki insanlari gostererek:

- “Suradaki insanlarin da bir seylere dokundugu soyleniyor,” diye itiraz etti. “Ama simdi Cennet?e ucuyorlar.”

- “Evet!..” dedi, melek. “Onlar da dokundular. Hem de gunde sadece bir saatcik.”

- “Bir saat mi?..diye atildi gencler. Oysa bizler gunler boyu cekmedik elimizi. Uyumadik, ac kaldik, nerdeyse oluyorduk. Peki onlar nelere dokundular?”

- “Seccadeye, dedi melek. Kucuk bir seccadeye. Simdi ise onlarla ucuyorlar.”