Erkeklere guvenim kalmadi

Oncelikle herkese merhaba..Uzun zamandir boyle paylasim dolu ve sicak bir forum ariyordum ve burayi kesfetmem cok iyi oldu.Konu erkeklerin son derece rahatsiz edici yaklasimlari ile ilgili..Bana bu konuda yardimci olursaniz,cok mutlu olurum.Kisaca kendimi tanitayim;Ben 20 yasinda,ust duzey sayilabilecek bir gorevde calisan,hos bir genc kizim.Bu yasa kadar hic erkek arkadasim olmadi.Cunku hicbir zaman ciddi,efendi ve duzgun bir insana denk gelmedim.Tanistigim kisilerin yaklasimlari hep farkli amaclar dogrultusunda oldu.Ben ciddi ve seviyeli bir arkadaslik beklerken,isi hep farkli boyutlara tasimak isteyenlerle karsilastim.Bu duruma inanin cok uzuluyorum.Bir sure once is yerinde tanistigim birisi vardi.Hergun calistigim odaya gelir ve nasil oldugumu sorardi.Onunla her karsilastigimizda bana odaklanir ve gozlerini benden alamazdi.Ben sandalyede otururken,o yere diz cokerek,benimle konusurdu.Daha sonra telefon numarami aldi ve bir muddet sonra beni arayip aksam yemegine davet etti.Tabii ben onun bu teklifini kabul etmedim.Cunku henuz birbirimizi tanimiyorduk.Diyalogumuz ''Merhabalasmak''tan ileri gitmemisti.Bana ''tamam canim'' diyerek telefonu kapatti.O gunden sonra bana olan ilgisi ayni sekilde devam ediyordu.Ise gitmedigim bir gun yine beni arayip;Beni cok merak ettigini ve haftasonu birseyler yapmak istedigini soyledi.Aksam yemegi teklifini yineledi.Fakat ben teklifini tekrar reddettim.Ustelik bu sefer benden aileme yalan soylememi istiyordu.Bana ''Onlara arkadasina gidecegini soyle,aksam benimle bulus'' diyordu.Inanin o cumlesinden sonra ondan tamamen nefret ettim.Ertesi gun beni israrla cay odasina cagirdi.Karsilikli oturduk fakat benimle hic konusmadi.Oyle bir sessizlik olmustu ki,mecburen ben ona herhangi bir konudan soz etmek durumunda kaldim.Fakat o sorularimi hep yuzume bakmadan,kisa yanitlar halinde cevaplamayi tercih etti.Daha sonra ''Telefonumu unuttum,hoscakal''diyerek,beni onca kalabaligin arasinda birakip gitti ve bir daha da hic aramadi.Bir insani aksam yemegine cagimak bu kadar kolay degil.Inanin,simdiki aklim olsaydi,ben onun bu teklifini yine kabul etmezdim.Cunku karsimdaki kisi bana karsi duygusal anlamda birseyler hissediyorsa,kararima saygi duyar ve gunduz vakti disari cikmayi onerirdi.Ben ona gunduz bulusabilecegimizi belirttim ama o illa ki''aksam olsun'' dedi.Demek ki,niyeti kotuymus.Oysa iki aydir pesimdeydi.Sirf beni elde etmek icinmis...
Arkadaslar aslinda durum sadece o sahis da degil,karsima cikan insanlarin hep bu tarz isteklerle bana yaklasmasi.Inanin bu durumdan artik nefret ediyorum.Bunun gibi iki olay daha yasadim.Yine genc bir heykeltrasla konusurken,seviyeyi asti ve gereken cavabi verince bana dusman oldu.Digeri ise yine calistigim yerde gorevliydi ve MSN'de konusurken siniri asmak istedi.Ona da haddini bildirince bir daha konusmadik.Inanin artik erkeklerin ''Cinsellik''ten baska hicbir duyguya sahip olmadiklarini dusunmeye basladim.Oysa ki;Bir insan icin ''Ilk'' olmak bana kalirsa onemli bir durum.Fakat artik bunun hicbir onemi ve degeri kalmamis..Yazik....