Iki Simge

IKI SIMGE

Yasli kizildereli reisi kulubesinin onunde torunuyla oturmus, az otede
birbiriyle bogusup duran iki kurt kopegini izliyorlardi. Kopeklerden
biri beyaz, biri siyahti ve oniki yasindaki cocuk kendini bildi bileli
o kopekler dedesinin kulubesi onunde bogusup duruyorlardi.


Dedesinin surekli goz onunde tuttugu, yanindan ayirmadigi iki iri kurt
kopegiydi bunlar. Cocuk, kulubeyi korumak icin bir kopegin yeterli oldugunu
dusunuyor, dedesinin ikinci kopege neden ihtiyaci oldugunu ve renklerinin
neden illa da siyah ve beyaz oldugunu anlamak istiyordu artik. O merakla,
sordu dedesine: Yasli reis, bilgece bir gulumsemeyle torununun sirtini sivazladi.

- "Onlar" dedi, "benim icin iki simgedir evlat."

- "Neyin simgesi" diye sordu cocuk.

- "Iyilik ile kotulugun simgesi. Aynen su gordugun kopekler gibi, iyilik
ve kotuluk icimizde surekli mucadele eder durur. Onlari seyrettikce
ben hep bunu dusunurum. Onun icin yanimda tutarim onlari.

Cocuk, sozun burasinda; 'mucadele varsa, kazanani da olmali' diye
dusundu ve her cocuga has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:

- "Peki" dedi. "Sence hangisi kazanir bu mucadeleyi?"

Bilge reis, derin bir gulumsemeyle bakti torununa.

- "Hangisi mi evlat?
Ben, hangisini daha iyi beslersem!"