12 Nisan 2007 Perşembe

O Seni Benden Cok Sevdi...

…………

O Seni Benden Cok Sevdi...


Gozumden* akan yaslari alelacele silmeye calistim...

Ama o kadar coktu ki bulasiverdi her yere… Temizlemeye calistikca daha cok batar
ya hani ortalik... Bir turlu yetisemezsin ya... Yetisemedim...

Yapis yapis bir ozlem* doldu cigerlerime... Ve ben aglaya aglaya bosalttim
cigerlerimi...

Kan kaybindan kaybettigim ilk umit olmayacakti ya bu. Varsin bunu da kaybedeyim
dedim… Bir eksik bir fazla fark etmeyecek kadar anlamsizlasmisti hayatim bir
anda. Birkac cumlenin, bir dagi nasil yikabilecegini gozlerimle gormesem
anlamazdim.

Yuregim kanadi...
Kanadi...
Kaldiramadi sonra, seni kaybetmeyi...
Kan kaybindan olecek son umudum olacagini biliyordu belki...
Belki, seni oldurursem olecegimi biliyordu…
Sustu...

Kendi kendine onarmaya calisti. Gucu yetmezdi oysa bilemezdi ki. Bense sadece
izledim. Nereye kadar direnecekti ve niye bunca caba, gormek icin. Simdiye kadar
hicbir sey icin gostermedigi bu direnci saskinlikla izledim. Kendini
yenilemesini, parcalarini birlestirmesini ve sonra geri cekilip gulumseyerek
orada duran sana bakmasini izledim. Gozlerindeki aski. Gulumsemesindeki gururu
izledim.

Bana donup bir kez olsun bakmadi. Benden yardim istemedi ve bana isyan etmedi
ilk kez. Ilk kez ne yaparsan yap, umurumda degilsin demedi.

Anladim ki cabasi benim icin degildi..

O seni benden de fazla sevdi...

Su ana kadar soylenen butun sozler, yazilan butun yazilar, yapilan butun
besteler sana dair. Ve butun bu agaclar, bu deniz senin icin…

Sana ait ya butun guzellikler, butun cirkinlikler de senin guzelliginin onayi
icin. Bu koca evren, evrende her ne varsa senin icin…

Diger tum insanlar senin icin nefes aliyorlar, sadece senin icin kendilerine
verilen rolleri oynuyorlar bu dunyada. Kirmizi isikta mendil satan cocuk da,
bicagi bileyen amca da, balkonda hali yikayan teyze de, ana kahramani sen olan
bir romandaki kahramanlar sadece.

Istediklerine sahip oldugunda yuzunde olusan gulumseme, olmadiginda gozundeki
yas ise beim.

Bu yuzden mi bilmiyorum ama, buna ragmen seni seviyorum.

Mucizemsin sen benim.

Sana dokunmak bir mucize, seninle olmak bir mucizeyle yasamak .

Gun geceye dondugunde seninle olmak oyle guzel ki. Butun bir gece seninle ayni
havayi solumak, dinledigimiz sarkilarda seni bulmak. Gunduzumuzde insanlar,
mucadele, kavgalar var belki ama gecemizde sadadece sen ve ben…* Belki bu yuzden
geceyi sevisim. Sadece sana ait benim gecelerim, tipki kalbim gibi...

Artik gecelerim sensiz. Penceremi aciyorum, derin nefesler aliyorum. Nefes
alirken gucumu daha da artirsin, acilarimi bana unuttursun diye Tanriya yaranmak
geciyor aklimdan. Senle dolu gecelerim ; artik oyle huzun dolu ki… Ve oyle
yalnizim ki…

Artik her gece ; hayal ettigim, buyuk bir ozlemle bekledigim seyler avuclarimdan
yere, o anlamsiz bosluga paramparca kirilip dokuluyor…

Artik her gece ; seni her dusunusum ; kendi ellerinle derinlere gomdugun o essiz
sevginin mezarina goturuyor beni… O mezarin basinda, soguk, umutsuz ruzgarlar
carpiyor yuzume…

Artik her gece; ruhuma biraktigin sizi ve bana sevgiyle bakan yuzunun hayaliyle
beraberim…

Artik her gece; hissediyorum ; Bir zamanlar icimi isitan sevgin, simdi yollari
karla kapli, unutulmus, kaybolmus dag koyleri gibi uzakta…

Hayatta tek siginagimdi askin… Gelirdim yanina sokulurdum… Tum dertlerden ,
kederlerden uzaklasirdim gozlerinin icinde kendimi gorurken… Nerden
bilebilirdimki o gozlerinin koyu karanliginda bir gun kaybolacagimi ?
Umutlarimin, hayallerimin, sevgimin, beklentilerimin, inanclarimin heba
olacagini ? Sana ait gecelerimin bir bir yok olacagini? Nerden bilebilirdim ki ;
o seyretmeye doyamadigim kara gozlerinde, kara bir olumun beni bekledigini ?

Oysa ben ayriligi hic dusunmezdim. Aklima gelmezdi sensiz sabahlamak, bunu
kabuslarimda bile gormezdim. Yastikla uyuyup, sizlayarak uyanacagim aklima bile
gelmezdi. Sen varken farketmezdim mevsimlerin dondugunu, sen varken hayatimdaki
girdapli suyun deli akisindan korkmazdim. Meger ellerime kar yagabilirmis ,
saclarim dokulebilirmis , gozlerime bulutlar degebilirmis. Bunlari bilmezdim.
Elim tenindeyken ben ayriligi hic dusunmezdim. Belki de en cok bundan vurdu
ikimizi bu aklimin ucuna bile gelmeyen ayrilik. Ve sadece senden degil beni
kendimden bile uzak birakti…

Sen benim mucizemdin. Iste o mucizeye dokunmak, aslinda seni sonsuza dek
kaybetmekmis

0 yorum: