Ask

Yasli bir bey, sabah erken evinden cikmis, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin kendisine carpmasi ile yere yuvarlanmis ve hafif yaralanmis. Sokaktan gecenler yasli beyi hemen en yakin saglik birimine ulastirmislar. Hemsireler, adamcagizin yarasina pansuman yapmislar, ama ‘biraz beklemesini ve rontgen cekerek her hangi bir kirik veya catlak olup olmadigini inceleyeceklerini’ soylemisler. Yasli bey huzursuzlasmis, ’acelesi oldugunu istemedigini’ soylemis. Hemsireler merakla acelesinin sebebini sormus, adamcagiz da ‘karim huzur evinde kaliyor her sabah onunla kahvalti etmeye giderim, gec kalmak istemiyorum’ demis. ‘Karinizin, siz gecikince merak edecegini dusunuyorsunuz herhalde’ demis hemsire. Adam uzgun bir ifade ile ‘ne yazik ki karim Alzheimer hastasi ve benim kim oldugum bilmiyor’ demis. Hemsireler hayretle ‘madem sizin kim oldugunuzu bilmiyor neden her gun onunla kahvalti yapmak icin kosusturuyorsunuz’ demisler.
Adam buruk bir sesle ‘ama ben onun kim oldugunu biliyorum’ demis.