Aydinliga Dogru

AYDINLIGA DOGRU

Zaman senin oldugun yerde bir agactir meyve veren
Duygu senin oldugun yerde esittir sonsuzluga
Senin oldugun yerde yasamakla olmek birbirini tamamlar
Sen yoksan zaman yok, Duygu da yok.....Sonsuzluga kadar
Varsan gucluyum, varolusundur beni yasatan
Ben bu yerde seninle vardim, olursem varligina inanarak olurum
Seninle bir butunum, bolunmezim, seninle varim seninle yok olacagim
Sen yaprak misin? Oyleyse agacimda senden baska yaprak olmayacak
Sen yildiz misin? Oyleyse teksin, baska birsey gorunmeyecek gokte
Kimin elleri? Safagin perdelerini acan
Aydinliga kavusturan bizi kimin elleri?
Kimin dudaklari? Gunduzlere renk veren
Bu kisacik omru yasanir hale getiren kimin dudaklari?
Kimin gozleri? Parlayan gecenin ortasinda
Karanliga huzurlu bir mana veren kimin gozleri?
Dudaklarin varsa; yasamaya deger essiz bir gun de var
Gozlerin varsa; geceleri guzeldir hic bitmemecesine
Ellerin varsa; er gec sabah olacaktir aydinlik ve sicak
Bir kiz agliyor ortasinda sessizligin......senin icin
Senin icin gozleri isidi, ici aydinlandi
Bu kiz en guzel misralarini yaziyor, senin icin
Karanlik, bir sis gibi dagilmaya basliyor, gece bitmek uzere
Doguda belli belirsiz bir el aciyor perdeleri.......
Sanki acilan bir sahnenin perdeleri gibi
Birazdan butun oyuncular sahneye cikacaklar
Yine ayni kose kapmaca, ayni yalanlar, ayni oyun
Derken o gunku oyunda bitecek, gece olacak yine ve sen gideceksin
Bense karanligima ve yalnizligima donecegim
Tekrar gun aydinlanip sahneye cikana kadar...


Bu siiri seneler once bir kitaptan almistim. Yalniz ne kitabin adini ne de sairini
hatirliyamiyorum. Begeneceginizi umarim.:1yes2: