kimsin sen

Icinden cikamadigim yollarda gecer oldu vaktim. Ve ben senden cikip baskasina gittigime inandikca, sana geri doner oldum. Megerse senden baskasina gidemezmisim de kendimi kandirip uyanir olmusum.
En buyuk ruyamken, en genis gercegim olmussun.

Ertesi gunun sabahinda ne olacagini bilmeden harcadigim vaktimdin. Bir an mutlulukla hayal kurarken, o anin sonunda aglar oldum. Goz yaslarimi kurulamaya bile mecalim kalmadi.
En buyuk sevincimken, en acili goz yasim olmussun...

Bir gun beni sevmen icin dua ederken, duamin sonunda vazgecer olmusum senden. Bir an sagligini umut edip caymisim sonra.. Ruyalarimdan bile korkup sadece iyiligini dusunmusum de birden alismisim sizina.
En buyuk sevgimken, en guclu nefretim olmussun...

Senin icin her seyden vazgecip beklemisim gunlerce, aylarca. Gunesin dogusuna sahitlik edip batarken sadece seni dusunmusum de, bir yerde pes edip batmak istemisim senin icin.
En buyuk gucumken, en onursuz utancim olmussun...

Her yaptigini, aldigin her nefesi savunurken ve hep arkandayken harcamisim bir avucluk onurumu. Her soze karsi savunmusum seni de yuzsuz kalmisim. Utanmamisim hic sovmusum yuzune.
En buyuk yandasimken, en buyuk dusmanim olmussun...

Gozyaslarini silmek icin beklemisim gecelerce, sabaha kadar senin derdin icin gozyasi dokmusum de,ben mutsuzken sen dinler olmussun. Sonra sebepsiz, yoktan yere vazgecmissin benden.
En buyuk dostumken, en kimsesizinden hic olmussun...

Kim oldugunu, kim olacagini cozemedim daha ama , nolur acisa da yaralarim aglasam da gecelerce; bir onceki iyilik icin sen sabret bana, kol kanat ger yalnizligima.
ve sen sen ol sakin
.. gitme..