Kan rengi, kirmizi guller....

Kan rengi, kirmizi gullere bayilirdi. Zaten onlarla adasti da. Rose, Gul...

Kocasinin sevgili Rose'u.

Her yil Sevgililer Gunu'nu kapinin onunde bulundugu enfes fiyonklarla suslu kucak dolusu kikrmizi gullerle kutlardi. Hic aksatmadan.

Hatta esini kaybettigi yil dahi kapisi calinmis, gulleri kucagina birakilmisti. Tipki gecmiste oldugu gibi, kucuk bir kartla birlikte. Her yil gullere ilistirdigi karta ayni cumleleri yazardi:



"Seni gecen sene bugunkunden daha cok seviyorum..."



Birden bunlarin son gulleri oldugunu dusundu. Onceden ismarlamis olmalyidi. Olecegini nasil bilebilirdi? Zaten her seyi onceden planlamayi ve yapmayi severdi. Yumurta kapiya gelmeden. Gulleri ozenle iceri tasidi. Saplarini kesti, vazoya yerlestirdi. Vazoyu da konsolun uzerine, esinin kendisine gulumseyen fotografinin yanina koydu. Orada kocasinin koltugunda oturup saatlerce gulleri seyretti.

Sessizce...

Bitmek bilmeyen bir yil gecti. Yapayalniz ve huzun dolu bir yil.

Sonra bir sabah kapi calindi. Tipki eski gunlerde oldugu gibi. Kirmizi gulleri, uzerinde kucuk kartiyla birlikte esikteydi. Sevgililer Gunu'nu kutluyordu. Gulleri iceri aldi. Saskinlik icinde dogru telefona gitti. Cicekci dukkanini aradi. Onu bu kadar uzmeye kimin hakki vardi?



"Biliyorum" dedi cicekci. "Esinizi gecen yil kaybettiniz. Telefon edeceginizi de biliyordum. Bugun size yolladigim gulleri cok onceden ismarlamis, parasini da odemisti. Hep oyle yapardi zaten. Hic sansa birakmazdi. Dosyamda talimat var. Bu cicekleri size her yil yollayacagim. Bir de ozel kart vardi, kendi el yazisiyla. Bilmeniz gerekir diye dusunuyorum. Olumunden sonra ciceklere ilistirmemi istedigi kart."



Rose hickiriklar arasinda tesekkur ederek telefonu kapadi. Parmaklari titreyerek zarfi acti.



"Merhaba sevgilim" diye basliyordu kart.

"Bir yildir ayriyiz. Umarim senin icin zor olmamistir. Yalnizligini ve acilarini hissedebiliyorum. Giden sen, kalan ben olsaydim neler cekerdim kim bilir? Sevgi paylasildiginda yasamin tadina doyum olmuyor. Seni kelimelerle anlatilamayacak kadar cok sevdim. Harika bir estin. Dostum, sevgilim benim. Sadece bir yildir ayriyiz. Kendini birakma. Aglarken bile mutlu olmani istiyorum. Onun icin bundan sonraki yillarda guller hep kapimizda olacak. Onlari kucagina aldiginda paylastigimiz mutlulugu ve sevgimizi dusun. Seni hep sevdim. Her zaman da sevecegim. Ama sen yasamalisin. Devam etmelisin. Lutfen... Mutlulugu yeniden yakalamaya calis. Kolay degil, biliyorum ama bir yolunu bulacagina eminim. Guller, senin kapiyi acmadigin gune dek gelmeye devam edecek. O gun cicekci bes ayri zamanda gelip kapiyi calacak, eve donup donmedigini kontrol edecek. Besinciden sonra emin olarak gulleri ona verdigim yeni adrese getirip, seninle yeniden ve ebediyen kavustugumuz yere birakacak..."