Ateist bir adam bir gun ormanda geziyor ve etrafindaki guzelliklere bakiyormus. "Evrim ne guzellikler yaratiyor!" diye dusunup mest oluyormus. Birden arkasinda kocaman bir ayi belirmis ve onu kovalamaya baslamis. Adam butun gucuyle kaciyormus ama her arkasina bakista ayinin daha yaklasmis oldugunu farkediyormus. Dakikalarca suren bir kacisin sonunda adamin ayagi yerdeki dala takilmis, ayi adamin uzerine atlamis, pencesini kaldirmis. Tam vurmaya hazirlanirken adam "TANRIM!!!" diye bagirmis. Bir anda zaman durmus, ayi donmus, ormandaki nehir bile akmaz olmus. Bir anda orman kararmis ve gokyuzunden bir isik huzmesi adamin uzerine parlamis. Cok derinden gelen ilahi bir ses adama: - "Yillarca bana inanmadin, yaratilisi kozmik bir kazaya bagladin, sana bu durumda yardim etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymaliyim?" demis. Adam utanc icinde: - "Biliyorum bunca yildan sonra dindar biri olmayi istemem haksizlik, ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demis. Ses: - "Peki." diye karsilik vermis ve isik kaybolmus. Nehir tekrar akmaya baslamis. Hersey eski haline donmus. Ayi pencesini indirmis, iki pencesini de goge dogru cevirmis, ve konusmaya baslamis: - "Tanrim, senin rizkinla orucumu aciyorum, hamdolsun verdigin nimetlere."
0 yorum:
Yorum Gönder